2 Ocak 2012 Pazartesi

SON YAZIŞIM...

Bu sana son yazışım"diye başlayan bir mektup var şuan karşımda ..

Bu sana son sözüm dermiş gibi bakan..

Neresinden bakılsa acı, hangi satırından başlansa hüzün, hangi kelimesi okunsa güvensizlik..

Oysa ki benim ; batan güneşin ardından sarıldığım , tepeden aşağı inerken çakıl taşlarıyla birlikte yuvarlandığımda düşündüğüm biri vardı..

Bu sana son yazışım..bir ayrılığın ilanı gibi, ölünün üzerine son kürek toprak, gözdeki son damla, son kez el sallamak gibi..

Oysa ki benim; kışın soğuğunda, dalgaların kıyıları dövdüğü anlarda, fırtınalarda savrulurken düşündüğüm biri vardı…

Bu sana son yazışım…

Düşündüklerimin, hissettiklerimin ve yaşadıklarımın zerre kadar önemi yok.

Sen istediğini söyle..

Oysa ki benim; derinlerde soluksuz kaldığımda ve nefesimin bana ait olmadığını sandığımda, sonsuz gibi görünen karanlığın ortasında, umudumun tükendiği anlarda düşündüğüm biri vardı…

Bu sana son yazışım diye başlayan ve sana hiç inanmadım, sana hiç güvenmedim diye devam eden satırlar bunlar.

Üstelik inanmam ve güvenmem için yaptığın her şey boşa kürek çekmek, yetersiz, yersiz ve saçma çabalardan başka hiçbir şey değil bunlar..

Oysa ki benim; burnumda yağmur kokusu varken, bulutlar hızla akıp geçerken ve çocuklar agladığında, perdeler uçuştuğunda düşündüğüm biri vardı…

Bu sana son yazışım..

Ben bunları hak etmedim, üzülmelisin…

Benden daha değerli başkalarının ne düşündüğü demek bu..

Oysa ki benim; elimi uzattığımda ve saatin her çalışında, yanımdayken özlediğim ve uzaklaşınca heran düşündüğüm biri vardı..

Bu sana son yazışım..

Açıkça dilediğini yap…

Oysa ki ,aklımın kıyısında dolaşan ve dilimin ucundayken yanarcasına düşündüğüm biri vardı..

Tek kişilik dünyamda ölçülü adımlarla yürüyorum.Boş verdim ve ben artık kendi hayalime dönüyorum…
PAYLAŞTIĞIM İLK ŞİİRİM  BU OLSUN

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder